gwiazdozbiór Andromedy znajduje się na niebie północnym, pomiędzy asteryzmem Kasjopei a Wielkim kwadratem Pegaza. Jest to jeden z 48 greckich gwiazdozbiorów, po raz pierwszy wymieniony w Almageście Klaudiusza Ptolemeusza w II wieku n. e. konstelacja została nazwana na cześć mitycznej księżniczki Andromedy, córki Królowej Kasjopei i żony greckiego bohatera Perseusza. Znana jest również jako przykuta Panna, Persea (żona Perseusza) lub Cepheis (córka Cefeusza)., wśród innych godnych uwagi obiektów głębokiego nieba gwiazdozbiór Andromedy zawiera słynną galaktykę Andromedy (Messier 31) oraz karłowate galaktyki eliptyczne Messier 32 (Le Gentil) i Messier 110. Najjaśniejsze gwiazdy w konstelacji-Alpheratz, Mirach i Almach-tworzą łańcuch pomiędzy Wielkim kwadratem Pegaza a konstelacją Perseusza. fakty, lokalizacja& Mapa Andromeda jest do wielkości konstelacją na niebie, zajmującą obszar 722 stopni kwadratowych. Znajduje się w pierwszym kwadrancie półkuli północnej (NQ1)., konstelację Andromedy można zobaczyć na szerokościach geograficznych od +90° do -40°. Sąsiednie konstelacje to Kasjopeja, Lacerta, Pegaz, Perseusz, ryby i Triangulum. Andromeda ma trzy gwiazdy jaśniejsze od jasności 3,00 i trzy gwiazdy położone w odległości 10 parseków (32,6 lat świetlnych) od Ziemi. Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze jest Alfa Andromedae, znana również pod tradycyjną nazwą Alpheratz. Najbliższa gwiazda to Ross 248 (Klasa widmowa M6V), znana również jako HH Andromedae. Leży w odległości zaledwie 10,30 lat świetlnych od Ziemi., Andromeda ma wiele gwiazd z potwierdzonymi egzoplanetami. Titawin, Upsilon Andromedae (Klasa widmowa F8V), ma na swojej orbicie cztery planety. Gwiazda potrójna Kappa Andromedae (B9IVn) ma jedną potwierdzoną egzoplanetę około 13 razy większą od Jowisza, odkrytą po raz pierwszy w listopadzie 2012 roku. Podejrzewana gwiazda zmienna 14 Andromedae, zwana również Veritate (K0III), ma znaną planetę pozasłoneczną, odkrytą w 2008 roku. Andromeda należy do rodziny gwiazdozbiorów Perseusza, wraz z Aurigą, Kasjopeją, Cepheusem, Cetusem, Lacertą, Pegazem, Perseuszem i Triangulum., Zawiera trzy obiekty Messiera-Messier 31( Galaktyka Andromedy), Messier 32 i Messier 110. konstelacja związana jest z deszczem meteorytów Andromedidów (znanych również jako Bielidy), po raz pierwszy udokumentowanym 6 grudnia 1741 roku nad Rosją. Deszcz meteorytów zanikł od czasu odkrycia, ale część aktywności jest nadal obserwowana w połowie listopada. Kometa Biela (3D / Biela) – kometa okresowa, po raz pierwszy zaobserwowana w 1772 roku., Mapa konstelacji Andromedy według IAU i nieba&magazyn teleskopów w mitologii greckiej Andromeda była córką króla Cefeusza z Etiopii i królowej Kasjopei, który obraził Nereidy (nimfy morskie) twierdząc, że jest piękniejsza od nich. nimfy skarżyły się na boga morza Posejdona i wysłał morskiego potwora, Cetusa, aby zalał i zniszczył ziemie Cefeusza jako karę za chełpliwość żony., Kiedy król szukał rady u wyroczni Ammońskiej, jak zapobiec całkowitemu zniszczeniu jego ziem, powiedziano mu, że jedynym sposobem na udobruchanie bogów i nimf jest złożenie w ofierze Cetus jego córki. Następnie Andromeda została przykuta do skały i zostałaby pozostawiona potworowi, gdyby Bohater Perseusz nie przyszedł i nie ocalił jej. Obaj byli później małżeństwem i mieli sześcioro dzieci, w tym Gorgophonte, który był ojcem Tyndareusa, słynnego króla Spartan, i Persesa, który był przodkiem Persów., w opowiadaniu bogini Atena upamiętniła księżniczkę Andromedę, umieszczając jej wizerunek wśród gwiazd, obok konstelacji przedstawiających jej męża Perseusza i matkę Kasjopeję. główne gwiazdy w Andromedzie Alpheratz – α Andromedae (Alfa Andromedae) najjaśniejszą gwiazdą w Andromedzie jest Alpheratz, Alfa Andromedae. Czasami jest również znany jako Sirrah. Gwiazda znajduje się 97 lat świetlnych od Ziemi. Alpheratz jest gwiazdą podwójną o jasności obserwowanej +2,06. Jest to gorąca niebieska gwiazda zaliczana do podgrupy B8., Jaśniejsza z dwóch gwiazd w układzie podwójnym ma niezwykły skład chemiczny, z bardzo wysokimi poziomami rtęci, manganu i innych pierwiastków. Alpheratz jest najjaśniejszą znaną gwiazdą Merkurego-manganową, o jasności 200 razy większej od Słońca. Jej masa wynosi około 3,6 masy Słońca, a temperatura powierzchni wynosi około 13 800 K. gwiazda towarzysząca jest również masywniejsza od Słońca i ma jasność 10 razy większą od Słońca. Obie gwiazdy obiegają się wokół siebie z okresem 96,7 dnia., Galaktyka Andromedy, Alpheratz i Wielki kwadrat Pegaza, image: Wikimedia Commons/Betelguese Alpheratz był kiedyś uważany za część konstelacji Pegaza. Oprócz oznaczenia Alpha Andromedae, miała drugie oznaczenie, Delta Pegasi. Obie jego tradycyjne nazwy, Alpheratz i Sirrah, pochodzą od arabskiego wyrażenia al surrat al-faras, co oznacza ” pępek konia.”Koń odnosi się do Pegaza., Arabscy astronomowie nazywali również gwiazdę al ras al mar ' ah Al musalsalah, co oznacza „głowę przykutej kobiety.” Alpheratz jest północno-wschodnią gwiazdą Wielkiego Placu Pegaza. Trzy inne gwiazdy, które tworzą kwadrat to Alfa, Beta i Gamma Pegasi (odpowiednio Markab, Scheat i Algenib). Alpheratz łączy konstelację Andromedy z Pegazem, koniem, którym Perseusz jechał na ratunek Andromedzie., Mirach – β Andromedae (Beta Andromedae) MIRACH i NGC 404 (Duch Miracha), Zdjęcie: NASA Mirach, Beta Andromedae, ma mniej więcej taką samą widoczną wielkość jak Alpheratz, ponieważ waha się od + do + Jest klasyfikowany jako zmienna półregularna. Mirach jest chłodnym, jasnoczerwonym olbrzymem klasy M odległym o około 200 lat świetlnych. Jest 1900 razy jaśniejszy od Słońca i 3-4 razy masywniejszy. Ma 14 magnitudo., Mirach jest częścią asteryzmu zwanego pasmem. Nazwa Mirach jest zniekształconym pochodnym od arabskiego słowa oznaczającego „pas”, mizar, odnoszącego się do położenia gwiazdy na lewym biodrze Andromedy. Mirach znajduje się zaledwie siedem minut świetlnych od galaktyki NGC 404. NGC 404-karłowata galaktyka soczewkowata znajdująca się w odległości około 10 milionów lat świetlnych od Ziemi. Almach – γ Andromedae (Gamma Andromedae) Almach, Gamma Andromedae, jest trzecią najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze. Jest to układ gwiazd wielokrotnych., Jego nazwa pochodzi od arabskiego al – 'anaq al -' ard, co oznacza „caracal” lub ” Pustynny Ryś.”Almach jest odległy o około 350 lat świetlnych. jaśniejszy składnik układu Almach, Gamma1 Andromedae, jest złotożółtym olbrzymem, podczas gdy towarzysz jest niebieski. Dwie gwiazdy są oddzielone o około 10 sekund łuku na niebie. Gwiazda główna to jasny olbrzym klasy K. Ma jasność obserwowaną 2,26 i jest odległa o około 355 lat świetlnych. Jest 2000 razy jaśniejsza od Słońca.,Gamma2 Andromedae jest gwiazdą podwójną, składającą się z białych karłów piątej i szóstej wielkości. Jaśniejszy składnik to także gwiazda podwójna. δ Andromedae (Delta Andromedae) Delta Andromedae-gwiazda podwójna o jasności obserwowanej 3,28, odległa od Układu Słonecznego o około 101 lat świetlnych. Jaśniejszy składnik to olbrzym Typu K, natomiast ciemniejszy towarzysz to gwiazda ciągu głównego typu G lub biały karzeł., ι andromedae (iota Andromedae) iota Andromedae jest karłem ciągu głównego typu B, niebieskobiałym. Ma wielkość +4,29 i jest odległa o 503 lata świetlne. υ andromedae (upsilon Andromedae) upsilon Andromedae to kolejny podwójny układ gwiazd w gwiazdozbiorze Andromedy, składający się z żółto-białego karła i słabszego czerwonego karła. Gwiazda pierwotna, Upsilon Andromedae A, ma cztery planety na orbicie, przypuszcza się, że są to planety Jowisza (podobne do Jowisza). Z wiekiem 3,1 miliarda lat, gwiazda jest młodsza od Słońca, a także bardziej masywna i jaśniejsza., Upsilon Andromedae B – czerwony karzeł znajdujący się 750 AU od Gwiazdy głównej. Jest zarówno mniej masywny, jak i mniej świecący niż Słońce. Upsilon Andromedae jest odległy o 44 lata świetlne. Znajduje się na 21 miejscu na liście 100 najlepszych gwiazd docelowych misji NASA Terrestrial Planet Finder. adhil – ξ andromedae (Xi Andromedae) Adhil, lub Xi Andromedae, jest również gwiazdą podwójną. Jego nazwa pochodzi od arabskiego słowa al-dhayl, co oznacza ” pociąg „(lub dosłownie”ogon”). Adhil jest odległy o około 196 lat świetlnych i ma jasność obserwowaną +4,875. Jego Klasa widmowa to G9.,Nembus-51 Andromedae o jasności obserwowanej 3,57 jest piątą najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze. Jest to pomarańczowy olbrzym Typu K odległy o 177 lat świetlnych. Mimo że Ptolemeusz pierwotnie umieścił gwiazdę w gwiazdozbiorze Andromedy, Johann Bayer przeniósł ją później do Perseusza jako Upsilon Persei. Angielski astronom John Flamsteed przeniósł ją później z powrotem do Andromedy, gdzie przebywa do dziś. μ Andromedae (mu Andromedae) mu Andromedae-biały karzeł typu A znajdujący się w odległości około 136 lat świetlnych od Ziemi., Jej jasność obserwowana wynosi +3,86. inne znane gwiazdy: PI Andromedae jest kolejną gwiazdą podwójną, odległą o około 660 lat świetlnych. Główny składnik ma jasność obserwowaną 4,3, podczas gdy słabszy towarzysz jest gwiazdą o jasności r Andromedae-gwiazda zmienna typu Mira, znajdująca się około czterech stopni na południowy zachód od Galaktyki Andromedy. Jej jasność waha się od 5,8 do 14,9 w okresie 409 dni. RX Andromedae jest gwiazdą zmienną typu Camelopardalis. Jej jasność waha się między magnitudą 10,3 a 14 w okresie 14 dni., 56 Andromedae jest gwiazdą podwójną składającą się z dwóch składowych jasności 6. Groombridge 34 jest również gwiazdą podwójną, składającą się z dwóch czerwonych karłów. Odległa o zaledwie 11,7 roku świetlnego, jest jedną z najbliższych gwiazd podwójnych słońca. Oba komponenty są oznaczone jako GX Andromedae (Groombridge 34 A) i gq Andromedae (Groombridge 34 B). Obiekty głębokiego nieba w Andromedzie Galaktyka Andromedy (Messier 31, M31, NGC 224) Messier 31 (NGC 224) jest galaktyką spiralną odległą o około 2,5 miliona lat świetlnych., W przeszłości, zanim astronomowie dowiedzieli się, co to jest, galaktyka była określana jako Wielka Mgławica Andromedy. galaktyka Andromedy jest najbliższą galaktyką spiralną Drogi Mlecznej i najdalszym obiektem na nocnym niebie widocznym gołym okiem. Ma jasność obserwowaną 3,4, co czyni go jednym z najjaśniejszych obiektów Messiera. Galaktyka zawiera bilion gwiazd. Jest to znacznie więcej niż droga Mleczna, która ma około 200-400 miliardów gwiazd., tylko najjaśniejszy centralny obszar Galaktyki Andromedy jest widoczny przez mały teleskop, ale w większym teleskopie Galaktyka Andromedy jest około sześć razy szersza niż Księżyc w pełni. Galaktyka Andromedy-galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Andromedy w odległości około 2,5 miliona lat świetlnych. Na zdjęciu widać również obiekty Messier 32 i 110, a także NGC 206 (jasny obłok gwiazd w Galaktyce Andromedy) oraz gwiazdę nu Andromedae. To zdjęcie zostało zrobione przy użyciu filtra wodorowo-Alfa. Autor: Adam Evans (CC BY 2.,0) Andromeda należy do lokalnej grupy galaktyk, wraz z Drogą Mleczną, galaktyką Triangulum (Messier 33) i 30 mniejszymi galaktykami. Andromeda jest największą z grupy. Szacuje się, że jej masa jest w przybliżeniu równa masie galaktyki Drogi Mlecznej, z którą zderzy się za około 4,5 miliarda lat. satelity Andromedy Andromeda orbituje wokół niej co najmniej 14 galaktyk karłowatych, w tym M32 i M110. Inne galaktyki satelickie są znacznie słabsze i zostały odkryte dopiero w latach 70., Należą do nich karłowate galaktyki sferoidalne NGC 147, NGC 185 i karłowata Kasjopeja (Andromeda VII) w konstelacji Kasjopei, Andromeda I, Andromeda II, Andromeda III, Andromeda V, Andromeda VIII, Andromeda IX I Andromeda X w konstelacji Andromedy, Andromeda VI, znana również jako karłowata galaktyka sferoidalna Pegaza, w konstelacji Pegaza, Andromeda XXII, znana również jako ryby VI lub Triangulum I, znajdująca się w konstelacji Ryb. Galaktyka Triangulum (M33), znana galaktyka spiralna znajdująca się w konstelacji Triangulum, jest również uważana za satelitę Galaktyki Andromedy., NGC 206 Chmura gwiazd NGC 206. Image: Donald Pelletier (CC BY-SA NGC 206-Chmura gwiazd w Galaktyce Andromedy. Jest to najjaśniejszy obłok gwiazd w M31 widziany z ziemi i jeden z największych regionów formowania się gwiazd w lokalnej grupie galaktyk. obłok zawiera wiele bardzo jasnych gwiazd i znajduje się w strefie wolnej od neutralnego wodoru w jednym z ramion spiralnych Andromedy. Rozciąga się na około 400 lat świetlnych i ma pozorną wielkość 4,2′., Gromada Andromedy – Mayall II Gromada Andromedy (Mayall II), image: Michael Rich, Kenneth Mighell, and James D. Neill (Columbia University), and Wendy Freedman (Carnegie Observatories) and NASA Mayall II (NGC 224-G1) – gromada kulista krążąca wokół galaktyki Andromedy. Gromada znajduje się około 130 000 lat świetlnych od jądra M31 i jest najjaśniejszą gromadą kulistą w lokalnej grupie galaktyk. Jej jasność obserwowana wynosi 13,7., Gromada ma masę dwukrotnie większą od Omega Centauri, największej gromady kulistej w Drodze Mlecznej. Uważa się, że w jego centrum znajduje się czarna dziura o średniej masie. Niektórzy astronomowie podejrzewają, że Mayall II nie jest prawdziwą gromadą kulistą, ale pozostałością jądra galaktyki karłowatej, która została pochłonięta przez większą M31. nazwa gromady pochodzi od nazwiska amerykańskiego astronoma Nicholasa Mayalla, który odkrył ją wraz z o. J. Eggenem w 1953 roku. Messier 32 (Le Gentil, NGC 221) Messier 32-karłowata galaktyka eliptyczna o mimośrodzie ok.,Odległa o 65 milionów lat świetlnych, została odkryta przez francuskiego astronoma Guillaume ' a Le Gentila w 1749 roku. Galaktyka jest nadal znana pod nazwiskiem astronoma, Le Gentil. galaktyka karłowata Messier 32 w Andromedzie, zdjęcie: Fabrizio Francione (CC BY-SA Messier 32 była pierwszą galaktyką eliptyczną, jaką kiedykolwiek odkryto. Jest satelitą Galaktyki Andromedy. M32 jest mały, ale dość jasny i można go łatwo zobaczyć w małym teleskopie. znajduje się 22 minuty na południe od regionu centralnego Andromedy., Wydaje się, że jest rozłożony na ramionach spiralnych Andromedy i uważa się, że znajduje się po stronie, która jest bliżej nas. M32 nie zawiera żadnych gromad kulistych. Przypuszcza się, że galaktyka ta była w pewnym momencie znacznie większa, ale utraciła swoje zewnętrzne gwiazdy i gromady kuliste, gdy zderzyła się z galaktyką Andromedy. M32 ma średnicę około 6500 i zawiera w większości stare gwiazdy, bez tworzenia się gwiazd wewnątrz galaktyki. W jego centrum znajduje się supermasywna czarna dziura. Masa czarnej dziury szacowana jest na 1,5-5 milionów mas Słońca., wraz z Messier 110 Messier 32 jest najbliższą jasną galaktyką eliptyczną do naszego Układu Słonecznego. Messier 110 (NGC 205) Messier 110, image: Sloan Digital Sky Survey Messier 110 jest karłowatą galaktyką eliptyczną. Jest często klasyfikowana jako karłowata galaktyka sferoidalna. Zawiera osiem gromad kulistych w otaczającym go halo. nietypowy dla karłowatej galaktyki eliptycznej, M110 wykazuje oznaki niedawnego formowania się gwiazd., Wydaje się, że nie ma supermasywnej czarnej dziury, a przynajmniej nie ma dowodów na to, że istnieje ona w centrum galaktyki. Messier 110 został zaobserwowany i opisany przez Charlesa Messiera w 1773 roku wraz z galaktyką Andromedy i innymi obiektami, które odkrył, jednak M110 nie znalazł się na jego pierwotnej liście obiektów. galaktyka została niezależnie odkryta dekadę później przez Caroline Herschel. Jej odkrycie zostało udokumentowane przez jej brata Williama Herschela w 1785 roku, ale nie nadano jej numeru katalogowego Messiera aż do 1967 roku, kiedy to Kenneth Glyn Jones ostatecznie nadał jej numer., M110 jest odległa o około 2,9 miliona lat świetlnych. NGC 752 NGC 752 (Caldwell 28) – gromada otwarta o jasności obserwowanej 5,7, znajdująca się w odległości 1300 lat świetlnych od Ziemi. Gromada została odkryta przez Caroline Herschel w 1783 roku, ale być może została zaobserwowana przez Giovanniego Batistę Hodiernę przed 1654 rokiem. Został skatalogowany przez brata Williama Herschela w 1786 roku. NGC 752 jest jasna, duża i łatwo widoczna przez lornetkę. W wyjątkowo dobrych warunkach jest nawet widoczny gołym okiem., Żadna z gwiazd w gromadzie nie jest jaśniejsza niż 9 wielkości. NGC 891 NGC 891 jest galaktyką spiralną, która znajduje się 4 stopnie na wschód od Almach (Gamma Andromedae). Jest on widoczny w teleskopach 4,5-calowych. Galaktyka ta ma jasność obserwowaną 10,8 i znajduje się w odległości około 27,3 milionów lat świetlnych od Ziemi. Zajmuje powierzchnię 13′.5 x 2″.Rozmiar 5. Wygląda na to, że nasza własna galaktyka, Droga Mleczna, wydaje się być widziana na krawędzi. NGC 891 została odkryta 6 października 1784 roku przez Williama Herschela. Należy do grupy NGC 1023., W galaktyce tej zaobserwowano supernową SN 1986e. SN 1986J NGC 891, image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter/University of Arizona (CC BY-SA US) NGC 7686 NGC 7686 jest gromadą otwartą o jasności obserwowanej 5,6. Znajduje się w odległości 900 lat świetlnych. Gromada zawiera około 80 gwiazd i jest łatwo widoczna przez lornetki i małe teleskopy., Mgławica Blue Snowball – NGC 7662 Mgławica Blue Snowball (lub po prostu Snowball Nebula) jest skatalogowana jako NGC 7662 w New General Catalogue. Jest to mgławica planetarna o jasności obserwowanej 8,6, znajdująca się na zachód od Gwiazdy Kappa Andromedae o jasności 4. odległość mgławicy jest niepewna i szacuje się ją na 2000-6000 lat świetlnych. Gwiazda Centralna to niebieskawy karzeł o szacowanej temperaturze 75 000 K. szacowany promień mgławicy wynosi 0,8 roku świetlnego., Niebieska Mgławica Śnieżka może być widoczna w małym teleskopie refraktorowym, ale pojawia się tylko jako obiekt podobny do gwiazdy o pewnej mgławicy. Caldwell 22, skatalogowany również jako NGC 7662 i nazywany Mgławicą śnieżną lub niebieską Śnieżką, jest mgławicą planetarną znajdującą się około 2500 lat świetlnych od Ziemi. Mgławice takie jak te reprezentują etap ewolucji, w którym gwiazdy takie jak nasze Słońce przechodzą, gdy kończy im się paliwo. Gwiazdy są piecami nuklearnymi, które spędzają większość życia topiąc wodór w hel., Masywne gwiazdy mają ogniste losy, eksplodujące jako supernowe, ale Gwiazdy średniej masy, takie jak słońce, puchną, aby stać się czerwonymi olbrzymami, gdy zużywają swoje paliwo. Proces rozpoczyna się, gdy po miliardach lat fuzji jądrowej gwiazda zaczyna się wyłączać. Grawitacja (nie jest już zrównoważona przez zewnętrzne ciśnienie wytworzone przez fuzję jądrową) kompresuje jądro gwiazdy. Zewnętrzne warstwy gazu wyrzucają się w Przestrzeń Kosmiczną, tworząc mgławicę planetarną (tak nazwaną, ponieważ obiekty te często przypominają kule planetarne oglądane przez mały teleskop)., W centrum znajdują się pozostałości sprężonego jądra pierwotnej Gwiazdy, małego białego karła. Pewnego dnia słońce spotka podobny los, ale ma wystarczająco dużo paliwa, aby przetrwać kolejne 6 miliardów lat lub więcej. Zdjęcie to zostało wykonane przy użyciu kamery Wide Field and Planetary Camera 2 Hubble ' a w 2000 roku. Astronomowie porównali Ten obraz z wcześniejszymi obrazami Hubble ' a Caldwella 22, aby zbadać, jak mgławica się rozszerzyła i zmieniła. Źródło: NASA, ESA i A. Hajian (Uniwersytet w Waterloo) Grupa NGC 68 Grupa NGC 68 (Arp 113) jest gromadą ponad 40 galaktyk skupioną wokół galaktyki eliptycznej NGC 68., Grupa ta znajduje się w odległości około 300 milionów lat świetlnych. Została odkryta w 1784 roku przez Williama Herschela, który skatalogował galaktyki jako pojedynczy obiekt. Duńsko-Irlandzki astronom John Louis Emil Dreyer w 1880 roku skatalogował je jako NGC 68, NGC 70 i NGC 71. Grupa NGC 68., Image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter / University of Arizona głównymi członkami grupy NGC 68 są galaktyki NGC 68, NGC 67, NGC 67A, NGC 69, NGC 70, NGC 71, NGC 72, NGC 72A i NGC 74. Mniejsza Gromada może być nałożona na grupę, która obejmuje AGC 102760, UGC 152 i UGC 166. NGC 68 jest galaktyką eliptyczną typu E1. Ma jasność 12,9 i znajduje się w odległości około 260 milionów lat świetlnych od Ziemi. Rozciąga się na 90 000 lat świetlnych i ma rozmiary 1,288’x 1,202′., Galaktyka ta została odkryta 11 września 1784 roku przez Williama Herschela wraz z NGC 70. NGC 67 – galaktyka eliptyczna (E5), znajdująca się w odległości 275 milionów lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją R. J. Mitchell 7 października 1855 roku wraz z NGC 69, NGC 70 i NGC 72. Galaktyka ta znajduje się w odległości 40 000 lat świetlnych i ma rozmiary 24″ x 12″. Grupa NGC 68. Image: Donald Pelletier NGC 67A jest również galaktyką eliptyczną typu E5. Jej jasność wizualna wynosi 14.,7 i jest odległa o 287 milionów lat świetlnych. Zajmuje obszar 0,4 'na 0,2′ wielkości, co przekłada się na rzeczywistą wielkość 35 000 lat świetlnych. NGC 69 jest galaktyką soczewkowatą (S0)o jasności obserwowanej 14,7. Jest odległa o 300 milionów lat świetlnych i rozciąga się na 80 000 lat świetlnych, czyli 0,9′ x 0,8 ' nieba pozornego. NGC 70 jest galaktyką spiralną liczącą 180 000 lat świetlnych. Ma jasność 13,5 i jest odległa o około 320 milionów lat świetlnych. Zajmuje obszar o wymiarach 1,7′ x 1,4′., NGC 71 to galaktyka eliptyczna lub soczewkowata (E5 / S0) o średnicy około 130 000 lat świetlnych, znajdująca się w odległości około 310 milionów lat świetlnych od Słońca. Jest to druga co do wielkości galaktyka w grupie, mniejsza tylko od NGC 70. Galaktyka ma jasność obserwowaną 13,2. NGC 72 – galaktyka spiralna z poprzeczką o jasności obserwowanej 13,5, znajdująca się w odległości około 320 milionów lat świetlnych. Rozciąga się na około 120 000 lat świetlnych, co przekłada się na pozorną wielkość 1,3′ x 1,0′. NGC 72A jest kolejną galaktyką eliptyczną (E3) z tej grupy., Znajduje się w odległości 308 lat świetlnych, a jej jasność wizualna wynosi 14,7. Ma rozmiar 0,3 'x 0,3′ i rzeczywisty rozmiar 25 000 lat świetlnych. NGC 74 jest galaktyką spiralną, która rozciąga się na 65 000 lat świetlnych. Jest odległa o 315 milionów lat świetlnych i ma jasność obserwowaną 15,3. Galaktyka została odkryta 7 października 1855 roku przez irlandzkiego astronoma Williama Parsonsa. Arp 65 – NGC 90 i NGC 93 NGC 90 i NGC 93 tworzą parę oddziałujących ze sobą galaktyk spiralnych w Andromedzie. NGC 90 Znajduje się w odległości 333,8 mln lat świetlnych, a NGC 93 to 259.,7 milionów lat świetlnych stąd. Galaktyka została odkryta przez R. J. Mitchella w 1854 roku. NGC 90 ma jasność obserwowaną równą 13,7 i wielkość 2,4’x 0,91′. Ma dwa zniekształcone, wydłużone ramiona spiralne, które wskazują na aktywność odpalania, prawdopodobnie spowodowaną interakcją. NGC 93 ma jasność obserwowaną 14,34 i zajmuje obszar o wymiarach 1,4 'x 0,7′. NGC 90 (w centrum) i NGC 93 (w prawym górnym rogu)., Image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter / University of Arizona Ghost of MIRACH – NGC 404 NGC 404 to odizolowana karłowata galaktyka soczewkowata znajdująca się tuż za naszą lokalną grupą. Galaktyka ta ma jasność obserwowaną 11,2 i znajduje się w odległości około 10 milionów lat świetlnych. Można go zobaczyć w małych teleskopach. Galaktyka została odkryta przez Williama Herschela w 1784 roku. NGC 404 ma pozorny rozmiar 3,5 'x 3,5′., Znajduje się 7 minut od Mirach i jest czasami nazywany duchem Mirach, ponieważ jego bliskość do gwiazdy utrudnia obserwację i fotografowanie.