Data publikacji: 10-07-2012 Istnieje kilka możliwości wyjazdu do sanatorium: komercyjny wyjazd pełnopłatny oraz pobyt dofinansowany ze środków narodowych ubezpieczycieli NFZ, ZUS i KRUS. W owych instytucjach należy się starać o skierowanie na wyjazd. Można również wyjechać do sanatorium ze skierowaniem ZUS. Ten typ skierowania jest przyznawany dla osób, które z powodu choroby są zagrożone długotrwałą niezdolnością do pracy, ale jednocześnie jest szansa na odzyskanie zdolności do pracy po odbyciu leczenia rehabilitacyjnego. Ubezpieczeni kwalifikujący się do rehabilitacji to osoby z zagrożone całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy oraz osoby, które są uprawnione do pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacji po ustaniu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego, a także osoby pobierające rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy. Najczęściej są to osoby z zaburzeniami i schorzeniami narządu ruchu oraz układu krążenia. Ponadto, proponuje się wyjazdy rehabilitacyjne pacjentom cierpiącym na schorzenia psychosomatyczne oraz układu oddechowego. Lekarz prowadzący leczenie może wystąpić do ZUS ze wskazaniem do przeprowadzenia leczenia rehabilitacyjnego w ramach prewencji rentowej. Dodatkowo trzeba wypełnić wniosek o przyznanie rehabilitacji, który jest podstawą do wydania odpowiedniego orzeczenia przez lekarza ZUS. Przykładowy wzór wniosku znajduje się w witrynie internetowej ZUS: Prawidłowo uzupełniony wniosek powinien zawierać: imię i nazwisko pacjenta, numer PESEL, adres zamieszkania z numerem telefonu, rozpoznanie medyczne oraz opinię lekarską o istnieniu możliwości odzyskania zdolności do pracy po odbyciu leczenia rehabilitacyjnego. Na leczenie może wysłać pacjenta również komórka prewencji rentowej ZUS. Zdarza się to wtedy gdy liczba dni zwolnienia chorobowego bliska jest 182 dni, a ZUS nie chce wypłacać zasiłku rehabilitacyjnego. Skierowanie jest wydawane przez orzecznika ZUS. Choroby te klasyfikujące petenta do leczenia uzdrowiskowego: Ostry stan lub zakaźne choroby zakaźnej: czynnej gruźlicy, chorób wenerycznych, chorób pasożytniczych, Ropne zapalenie migdałów, zatok obocznych nosa, około zębowe, grzybice skóry, Żółtaczka, Choroby wymagające ingerencji chirurga: kamica pęcherza żółciowego, kamica nerek, zwężenie odźwiernika, krwawienie z przewodu pokarmowego, przepuklina, Pełnoobjawowa niewydolność krążenia i oddychania, niewydolność narządowa wątroby, nerek, skazy krwotoczne ciężkiego stopnia, Wszelkiego rodzaju choroby psychiczne i zaburzenia osobowości, a także zespół psychoorganiczny, otępienie starcze, zniedołężnienie, Nałogi: alkoholizm i narkomania, Padaczka z częstymi napadami, Czynna choroba nowotworowa, Ostre, zapalne choroby kardiologiczne, groźne zaburzenia rytmu, w tym napadowe migotanie przedsionków ze zmianami rytmu serca w ciągu ostatnich 6 miesięcy, nadciśnienie tętnicze 3 stopnia z ponad dwoma czynnikami ryzyka. Do leczenia uzdrowiskowego nie kwalifikują się kobiety w ciąży oraz matki karmiące piersią. W tej kategorii: Jak dojechać do uzdrowiska, sanatorium Po okresie rodzinnych ferii zimowych nadszedł czas na wyjazdy kuracjuszy do sanatoriów i uzdrowisk.... Opłaty lokalne w 2016 roku Niższe maksymalne opłaty lokalne na 2016 rok. Wyjeżdzasz do sanatorium, miejscowości uzdrowiskowej zobacz ile... Miejscowości uzdrowiskowe a profile lecznicze Poniżej znajdą Państwo listę uzdrowisk usystematyzowanych według... Ciepłolecznictwo - sauna Spośród klasycznych zabiegów fizjoterapeutycznych szczególnie rozpowszechnione są sauna... Czego kuracjusz może wymagać od sanatorium? Sanatorium, aby mogło dumnie nosić swą nazwę musi spełnić listę określonych warunków. A kuracjuszom... Czy wyjazd do sanatorium we dwoje jest możliwy? Częstokroć kuracjusz wyjeżdżający do sanatorium pragnie swój pobyt leczniczy spędzić z bliską... Wyjazd do sanatorium ze skierowania NFZ Istnieje kilka możliwości wyjazdu do sanatorium: komercyjny wyjazd pełnopłatny oraz pobyt dofinansowany ze... Co zabrać na wyjazd do sanatorium? Wyjazd sanatoryjny nie jest zwykłym wyjazdem wypoczynkowym, należy więc... Podziel się:
I OTRZYMAJ REFUNDACJĘ Z NFZ. Zgodnie z ustawą transgraniczną nie muszą już Państwo czekać kilkunastu miesięcy na leczenie w sanatorium, wystarczy skorzystać z oferty uzdrowiska zagranicznego, zapłacić za cały pobyt i ubiegać się o refundację w NFZ. Zapraszamy do naszego biura, załatwimy za Państwa wszystkie formalności i
Wyjeżdżając do sanatorium nie powinniśmy zapominać o zabraniu ze sobą skierowania i aktualnego dowodu ubezpieczenia zdrowotnego. O czym jeszcze warto pamiętać? Jak długo trwa leczenie uzdrowiskowe?Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dorosłych wynosi dla leczenia:w szpitalu uzdrowiskowym - 21 dni;uzdrowiskowego w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w szpitalu uzdrowiskowym - 28 dni;w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;uzdrowiskowego w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium uzdrowiskowym - 28 dni;ambulatoryjnego - od 6 do 18 dni pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dzieci wynosi:dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym - 27 dni;dla leczenia w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni pobytu w szpitalu uzdrowiskowym może być wydłużony na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, za zgodą oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, który potwierdził skierowanie. Zgoda udzielana jest w ciągu dwóch dni roboczych liczonych od dnia wpłynięcia wniosku do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu opłaty ponoszą pacjenci w sanatorium?Za okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym może być pobierana opłata uzdrowiskowa, której wysokość w poszczególnych uzdrowiskach jest zróżnicowana jednak nie może być wyższa niż 3,33 zł za każdy dzień również: Co to jest opłata miejscowa i uzdrowiskowa?Co należy zabrać ze sobą wyjeżdżając na leczenie uzdrowiskowe?Wyjeżdżając na leczenie uzdrowiskowe należy zabrać:potwierdzone przez oddział Wojewódzki Oddział NFZ skierowanie na leczenie uzdrowiskowe,dowód tożsamości,aktualny dowód ubezpieczenia zdrowotnego,wyniki badań dodatkowych, konsultacji specjalistycznych oraz karty informacyjne z leczenia szpitalnego, które mogą mieć związek ze skierowaniem lub leczeniem w uzdrowisku,stale przyjmowane leki na cały okres sanatorium zapewnia kuracjuszowi?Świadczeniodawca zobowiązany jest zapewnić:wstępne kliniczne badanie lekarskie najpóźniej w drugiej dobie po przyjęciu,codzienny dostęp do opieki lekarskiej i pielęgniarskiej oraz cotygodniowe kontrolne badanie lekarskie,końcowe kliniczne badanie lekarskie w ciągu 48 godzin przed wyjazdem,nie mniej niż 3 zabiegi fizykalne dziennie przez 6 dni zabiegowych w tygodniu, ukierunkowane na leczenie schorzenia będącego podstawą skierowania ubezpieczonego do uzdrowiska, uzależnione od wskazań i przeciwwskazań lekarskich,możliwość dokupienia na życzenie ubezpieczonego dodatkowych zabiegów, za zgodą lekarza, z wpisaniem do dokumentacji woli ich zakupu przez ubezpieczonego,możliwość wystawienia recept na leki,posiłki dietetyczne zależne od stanu zdrowia ubezpieczonego i wskazań lekarskich,leki pierwszej potrzeby na wypadek nagłego Ministerstwo ZdrowiaZobacz również serwis: Prawa seniora Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Pamiętajmy jednak, że prywatny wyjazd do sanatorium wiąże się z samodzielnym poniesieniem wszystkich kosztów pobytu leczniczego. Jeśli jednak wybierzemy tę opcję, przed wyjazdem warto
Chcesz wyjechać do sanatorium w ramach refundacji z NFZ? Zapoznaj się z aktualnymi zasadami korzystania z leczenia uzdrowiskowego. Leczenie uzdrowiskowe w sanatorium – na czym polega? Leczenie uzdrowiskowe jest zwykle kontynuacją leczenia szpitalnego bądź leczenia ambulatoryjnego. Celem jest rehabilitacja, regeneracja ewentualnych uszkodzeń, leczenie chorób przewlekłych, a także profilaktyka przeciwko wielu chorobom i edukacja prozdrowotna. Leczenie uzdrowiskowe w sanatorium przebiega z wykorzystaniem wielu naturalnych czynników występujących w miejscowościach uzdrowiskowych oraz wynikających z charakteru ośrodka. Pacjenci mogą np. korzystać z leczenia z wykorzystaniem wód mineralnych (stosuje się np. krenoterapię, inhalacje, kąpiele lecznicze), peloidów (to borowina – stosuje się ją w celach leczniczych w formie np. kąpieli czy okładów), bodźców klimatoterapeutycznych. Zaletą leczenia uzdrowiskowego w sanatorium jest ponadto możliwość korzystania z takich zabiegów, jak: hydroterapia – tą różnego rodzaju kąpiele lecznicze, bicze, masaże wirowe, masaże podwodne itd., fizykoterapia – stosuje się np. ultradźwięki, światłolecznictwo elektroterapii czy też ciepłolecznictwo, magnoterapia, laseroterapia, krioterapia, masaże lecznicze, kinezyterapia (np. w formie gimnastyki). Co jest wskazaniem do wyjazdu na leczenie uzdrowiskowe w sanatorium? W ramach wyjazdu komercyjnego do sanatorium może wyjechać każdy – ale wówczas konieczne jest opłacenie całego pobytu, łącznie z zabiegami i opieką medyczną. Jeśli natomiast chcemy skorzystać z wyjazdu do sanatorium w ramach refundacji z NFZ, musimy mieć ku temu odpowiednie wskazania. Przede wszystkim powinno się być wystarczająco sprawnym, aby odbyć podróż do uzdrowiska i tam funkcjonować samodzielnie (być zdolnym do samoobsługi). Ponadto leczenie uzdrowiskowe polega w dużej mierze na leczeniu bodźcowym, więc niektóre schorzenia mogą stanowić przeciwwskazanie, gdyż w wyniku takiej terapii może dojść do zaostrzenia objawów. Wskazania i przeciwwskazania do korzystania z leczenia uzdrowiskowego określone są w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. z dn. poz. 14). Według tego dokumentu przeciwwskazaniem do podjęcia leczenia w sanatorium jest: stan choroby, który mógłby ulec pogorszeniu podczas zabiegów z wykorzystaniem surowców stosowanych w sanatoriach, choroba zakaźna w ostrej fazie, ciąża i okres połogu, czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem (okres ten liczy się od ostatniej operacji, chemioterapii lub radioterapii): 5 lat w przypadku czerniaka złośliwego, ziarnicy złośliwej, białaczki, nowotworów nerki, chłoniaków złośliwych, 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych. W niektórych przypadkach przeciwwskazaniem może być przebyty przeszczep narządu lub szpiku kostnego. Niekiedy również dializoterapia jest przeciwwskazaniem, ale zwykle wystarczy opinia specjalisty z zakresu nefrologii, aby pacjent mógł skorzystać z leczenia uzdrowiskowego w sanatorium. Jak wyjechać do sanatorium w ramach NFZ? Poza występowaniem odpowiednich wskazań i braku przeciwwskazań do leczenia w sanatorium, aby NFZ zrefundował nasz pobyt w takim ośrodku, konieczne jest skierowanie wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Skierowanie to wymaga ponadto potwierdzenia zasadności przez lekarza wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, właściwego dla danego miejsca zamieszkania pacjenta. To, czy skierowanie jest zasadne, ocenia lekarz specjalista z zakresu balneoklimatologii i medycyny fizykalnej bądź rehabilitacji medycznej. Jest on zatrudniony przez NFZ w wojewódzkim oddziale. Jeśli skierowanie otrzyma pozytywną opinię, zostanie do niego przypisanego odpowiednie uzdrowisko oraz rodzaj leczenia. Skierowanie jest rozpatrywane w ciągu 30 dni – do NFZ skierowanie lekarz przesyła sam. Skierowania w pozytywną opinią i które mieszczą się w limicie miejsc dla zakładów lecznictwa, potwierdzane są przez NFZ według kolejności wpływu. Niestety wyjazd do sanatorium w ramach NFZ jest obecnie bardzo popularną formą leczenia i chętnych jest wielu, przez co kolejka do sanatorium jest długa – czasami czeka się nawet 3 lata. Potwierdzenie skierowania do sanatorium przez NFZ – i co dalej? Gdy NFZ potwierdzi skierowanie, zostanie określony: rodzaj leczenia i tryb, ośrodek lecznictwa, data rozpoczęcia leczenia i czas trwania. Potwierdzone skierowanie jest wysyłane do pacjenta listem poleconym nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego, natomiast w ciągu 30 dni od aprobaty skierowania, otrzymamy informacje o zakresie leczenia, profilu i orientacyjnym czasie oczekiwania. Poza kolejnością z leczenia uzdrowiskowego mogą skorzystać inwalidzi wojenni, wojskowi, kombatanci, osoby z tytułem Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi oraz osoby z tytułem Zasłużonego Dawcy Przeszczepu. Co warto wiedzieć o wyjeździe do sanatorium w ramach NFZ? Co ważne, Fundusz nie zagwarantuje nam leczenia w terminie wskazanym przez nas we wniosku, ani nie zapewni nam skierowania do konkretnego uzdrowiska, które wybraliśmy. NFZ nie pośredniczy ponadto w rezerwacjach określonego pokoju i nie zagwarantuje nam wspólnego zakwaterowania z małżonkiem czy znajomym. Decydując się na leczenie w sanatorium, warto zabrać ze sobą: skierowanie na leczenie potwierdzone przez NFZ, dokument potwierdzający ubezpieczenie w NFZ, dowód osobisty, dokumentację medyczną, pieniądze na pokrycie części kosztów zakwaterowania i wyżywienia, strój kąpielowy i czepek na basen, strój do ćwiczeń gimnastycznych, dres na wyjścia na zewnątrz, obuwie sportowe do spacerowania i do ćwiczeń na sali gimnastycznej, leki przyjmowane przewlekle. Jakich kosztów wyjazdu do sanatorium nie pokrywa NFZ? NFZ nie finansuje podróży do i z sanatorium, kosztów częściowej odpłatności za zakwaterowanie oraz wyżywienie (koszty te są regulowane w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego z późn. zm.), kosztów zabiegów niezwiązanych z podstawową przyczyną skierowania na leczenie uzdrowiskowe, kosztów wyżywienia i zakwaterowania opiekuna pacjenta, dodatkowych opłat obowiązujących w sanatorium (np. opłat klimatycznych czy opłat za parking).
Sanatorium za granicą Wyjazd do sanatorium zazwyczaj kojarzy nam się z turnusem nad polskim morzem lub w górach. Wielu cudzoziemców kuruje się w polskich uzdrowiskach, jednak również Polacy mają możliwość wyjazdu za granicę. Odbywa się to jednak na nieco innych zasadach, niż te, które obowiązują w przypadku pobytu w sanatorium
Jak mieć darmowe leczenie (ubezpieczenie zdrowotne) za granicą – np. w Niemczech, Włoszech czy Szwecji? Należy w tym celu założyć kartę EKUZ. Co to za karta i jak działa? Do jakich świadczeń zdrowotnych uprawnia? Czy można się leczyć za granicą na NFZ? Wyjaśniamy. Co to jest karta EKUZ? Karta EKUZ – Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego – gwarantuje bezpłatne świadczenia medyczne poza granicami Polski. To dokument, który potwierdza prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych na terenie Unii Europejskiej oraz w krajach, które należą do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu. Dzięki karcie EKUZ mamy możliwość skorzystania ze świadczeń zdrowotnych w danym kraju, tak samo jak jego obywatele. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie świadczenia są bezpłatne w każdym państwie – zakres bezpłatnej opieki medycznej może się różnić. W jakich państwach można skorzystać z darmowego leczenia w ramach EKUZ? Z bezpłatnej opieki medycznej w ramach karty EKUZ można skorzystać w Szwecji, Norwegii, Islandii, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Włoszech, Francji, Grecji, Portugalii, Hiszpanii, Holandii, Belgii, Szwajcarii, Austrii, Niemczech, Bułgarii, Chorwacji, Czechach, Danii, Estonii, Litwie, Łotwie, Słowacji, Słowenii, Rumunii, Malcie, Lichtensteinie, Luksemburgu, na Węgrzech, Cyprze i Malcie. Oczywiście aby skorzystać z bezpłatnej opieki w tych krajach, należy udać się do lekarza, który świadczy usługi medyczne w ramach funduszu publicznego, a nie wyłącznie prywatnie. Jakie leczenie obejmuje karta EKUZ za granicą? Zakres leczenia w ramach karty EKUZ niestety nie jest zbyt szeroki. Uprawnia ona do bezpłatnego leczenia, które jest niezbędne i nieplanowane (nie można zatem bezpłatnie wykonać planowanego zabiegu), leczenia, które odbywa się w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej danego państwa (w każdym państwie wygląda to inaczej – niektóre zabiegi, które są bezpłatne w Polsce, mogą być nierefundowane za granicą), a także leczenia na takich samych zasadach, jak obywatele danego państwa (jeżeli np. obywatele danego państwa muszą płacić część kosztów za wizytę u konkretnego specjalisty, również Ty będziesz zobowiązany/a ją opłacić). Jakiego leczenia nie pokrywa karta EKUZ? Karta EKUZ to gwarancja zwrotu części kosztów, które ponieśliśmy za leczenie poza granicami kraju. Jednak w ramach EKUZ nie są uwzględnione planowane zabiegi i operacje, świadczenia medyczne w placówkach prywatnych (EKUZ pokrywa tylko świadczenia medyczne w placówkach, które działają w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej), dodatkowe zabiegi, które nie są konieczne (np. finansowana jest pomoc w przypadku bólu zęba i jego wyrwanie, natomiast założenie implantu lub korony nie jest traktowane jako pierwsza, niezbędna pomoc, więc nie będzie to sfinansowane), transport medyczny do kraju (ale są wyjątki od tej reguły, jeżeli dyrektor danego oddziały wojewódzkiego NFZ wyrazi zgodę na opłacenie transportu medycznego do Polski – dzieje się tak np. wtedy, gdy leczenie za granicą będzie droższe, niż zorganizowanie transportu medycznego do kraju), ubezpieczenie OC, usługi ratownictwa, transport zwłok. Karta EKUZ a wypadek na wakacjach za granicą Nagłe choroby, kontuzje, zatrucia – to częste sytuacje na wakacjach i niestety wymagają one konsultacji lekarskiej. Gdy jest taka potrzeba, turysta powinien sprawdzić, które placówki medyczne w okolicy mają podpisaną umowę z ubezpieczycielem, ponieważ uzyskanie pomocy medycznej z placówki prywatnej, niestety nie jest refundowana przez NFZ. Co ważne, w wielu popularnych kurortach nie ma dostępnych placówek medycznych działających w ramach publicznego systemu opieki – w takiej sytuacji wyjściem jest polisa turystyczna (często refunduje ona pomoc medyczną świadczoną także z placówek prywatnych). Po udaniu się do wybranej placówki, musimy okazać dowód osobisty i kartę EKUZ – wówczas lekarz sprawdzi, czy udzielenie konkretnej pomocy medycznej podlega zwrotowi z NFZ. Czy karta EKUZ może zastąpić ubezpieczenie turystyczne? Mogłoby się wydawać, że posiadanie karty EKUZ wystarczy na wakacyjny wypad. Niestety należy wziąć pod uwagę fakt, że za granicą nie wszystkie świadczenia medyczne są traktowane przez publiczny system opieki, jak w Polsce. W wielu przypadkach i tak będziemy zmuszeni dopłacić do leczenia. Warto więc zakupić także ubezpieczenie turystyczne, które oferuje o wiele większy zakres niż karta EKUZ. Czy każdy może być posiadaczem karty EKUZ? Karta EKUZ przysługuje każdemu, kto posiada ubezpieczenie w NFZ – a więc wystarczy, że opłacamy składkę zdrowotną do ZUS lub KRUS. O wydanie karty uprawniającej do darmowego leczenia za granicą, możemy starać się niezależnie od powodu, dla którego wyjeżdżamy. Istotne jest jednak, że trochę inne zasady otrzymywania świadczeń ma osoba, która wyjeżdża w celach turystycznych, a inne osoba, która wyjeżdża za granicę w celach zarobkowych – do pracy. Co ważne, kartę EKUZ mogą także otrzymać członkowie rodziny osoby, która jest ubezpieczona w NFZ – np. mąż, żona czy dzieci. Każdy członek rodziny musi jednak posiadać własną kartę EKUZ, aby skorzystać z bezpłatnego leczenia za granicą. Karta EKUZ uprawniająca do korzystania z NFZ za granicą EKUZ można otrzymać, jeżeli: posiadasz ubezpieczenie (np. z tytułu pracy czy emerytury), nie posiadasz ubezpieczenia, ale masz prawo do leczenia na podstawie szczególnych warunków (np. dzieci do lat 18, które nie mogą zostać zgłoszone do ubezpieczenia przez rodzica). Co potwierdza ubezpieczenie zdrowotne – jakie dokumenty? Aby uzyskać kartę EKUZ, należy przedstawić dowód ubezpieczenia zdrowotnego. Poniżej przedstawiamy kilka dokumentów, które potwierdzają ubezpieczenie, w zależności od sytuacji: zaświadczenie od pracodawcy (płatnika składek), zaświadczenie z KRUS (rolnik), zaświadczenie z ZUS o niezaleganiu w opłacaniu składek (osoby, które prowadzą własną działalność gospodarczą), zaświadczenie o zasiłku przedemerytalnym, legitymacja emeryta, legitymacja rencisty, zaświadczenie z urzędu pracy (osoby bezrobotne), zaświadczenie z uczelni (studenci), zgłoszenie do ubezpieczenia jako członka rodziny (gdy jesteś ubezpieczony jako członek rodziny) plus dokument, który potwierdza uprawnienie do pobierania świadczeń przez osobę ubezpieczoną, która zgłosiła członka rodziny do ubezpieczenia. Jeżeli nie jesteś ubezpieczony, ale masz prawo do pobierania świadczeń na podstawie szczególnych uprawnień, prawo do ubezpieczenia potwierdza decyzja wójta, dokument tożsamości, zaświadczenie od lekarza, karta ciąży, odpis aktu urodzenia, dokument potwierdzający status uchodźcy. Karta EKUZ – jak wyrobić bez problemów i szybciej? Jeżeli tylko opłacasz składkę zdrowotną, otrzymanie karty EKUZ nie powinno być problemem. Wystarczy, że złożyć wniosek o wydanie takiej karty do NFZ. Wniosek można pobrać ze strony NFZ. Dokument wypełniamy i składamy: drogą mailową, pocztą tradycyjną, przez Elektroniczną Skrzynkę Podawczą ePUAP, za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta (IKP), faksem, osobiście w oddziale NFZ. Karta EKUZ wydawana jest bezpłatnie. Najszybciej otrzymamy ją składając wniosek osobiście w oddziale NFZ – wówczas kartę można uzyskać nawet „od ręki”. Wnioski dosyłane inną drogą niestety są rozpatrywane w drugiej kolejności, więc karty nie otrzymamy już tak szybko. Co ważne, kartę może odebrać za Ciebie inna osoba – musi ona posiadać Twoje upoważnienie. Co należy dołączyć do wniosku o wydanie karty EKUZ? Poza wnioskiem, do wydania karty EKUZ konieczny będzie dokument, który potwierdza prawo do ubezpieczenia. I tak kolejno w przypadku uczniów, studentów lub osób, które zostały zgłoszone do ubezpieczenia jako członek rodziny, konieczne jest przedstawienie legitymacji. W przypadku ubiegania się o EKUZ, z powodu wyjazdu za granicę w celach zarobkowych, należy donieść dokument A1 wydany przez ZUS lub KRUS. Jeśli wyjeżdżasz w celu poszukiwania pracy, należy donieść dokument U2 wydany przez urząd pracy. W innych przypadkach prawo do świadczeń zostanie sprawdzone na podstawie danych z bazy – wówczas nie jest konieczne dołączenie żadnych dodatkowych dokumentów. Jak długo jest ważna karta EKUZ wydana przez NFZ? Karta EKUZ wydawana jest na okres 5 lat, jeżeli: otrzymujesz emeryturę, pobierasz nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, nie ukończyłeś/aś 18 lat i masz ubezpieczenie jako członek rodziny (ale EKUZ traci ważność w dniu 18 urodzin), nie masz 18 lat, ale masz własny tytuł do ubezpieczenia (EKUZ traci ważność w dniu 18 urodzin), nie masz 18 lat, ani ubezpieczenia, ale jestem obywatelem Polski (EKUZ traci ważność w dniu 18 urodzin). W innych przypadkach karta EKUZ jest może być wydana na 3 lata. To następujące sytuacje: posiadasz zatrudnienie, prowadzisz działalność gospodarczą, otrzymujesz zasiłek bądź świadczenie przedemerytalne. Jeżeli natomiast otrzymujesz rentę, masz ubezpieczenie jako członek rodziny i więcej niż 18 lat, masz ubezpieczenie jako student lub jesteś uczniem powyżej 18 roku i posiadasz własny tytuł do ubezpieczenia, wówczas EKUZ jest ważne 18 miesięcy. W przypadku osób, które posiadają prawo do świadczeń na podstawie szczególnych uprawnień (np. ciąża, poród, status uchodźcy, posiadanie zezwolenia na pobyt czasowy), EKUZ jest ważne przez 6 miesięcy, jeżeli dana osoba nie posiada ubezpieczenia. Osoby, które nie mają ubezpieczenia, ale spełniają kryterium dochodowe do otrzymywania świadczeń z pomocy społecznej (na podstawie decyzji wójta/burmistrza), otrzymują EKUZ na okres 3 miesięcy. Osoby zarejestrowane jako bezrobotne w Urzędzie Pracy mogą otrzymać EKUZ z ważnością tylko 2 miesięcy. Ponadto kobiety, które są w okresie połogu, ale nie mają ubezpieczenia, mogą ubiegać się o EKUZ na okres 42 dni. Podstawa prawna Art. 5 pkt 3 lit a) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Art. 66 ust. 1 pkt. 17–19 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Art. 66 ust. 1 pkt. 17, 18 i 19 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Art. 54 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.Jako osoba ubezpieczona za granicą, nie możesz składać Oświadczenia o przysługującym prawie do leczenia. Zawsze musisz okazać dokument, potwierdza Twoje prawo do leczenia, lub zostać pozytywnie zweryfikowany elektronicznie przez lekarza. Leczenie u lekarza specjalisty. Co musisz zrobić? 1.
Pink, nie za bardzo rozumiem Aby dostać zwrot kosztów za sanatorium z NFZ trzeba równiez wysłac wniosek i uzyskac zgodę na pokrycie kosztów. Jaka droga do takiej aprobaty NFZ? Jakie papiery trzeba złożyć ? Czy najpierw trzeba wybrac osrodek, przedstawić go do NFZ wraz z wyceną? Ile czasu sie czeka na zaakceptowanie go? "W zasadzie można wyjechać w dowolnym okresie (odpadają kolejki) i nawet bez specjalnej zgody NFZ. Można pojechać w dogodnym terminie i z osobą towarzysząca, np. z mężem." No w jaki sposób? w sumie tak wyjechac to mogę bez łaski NFZ nawet w Polsce , a uważam, że polskie uzdrowiska są jednymi z najlepszych..... Może podasz wiecej szczegółów, bo wiem już, jak mozna zoperowac jaskre poza granicami kraju, zrobic inną operacje na koszt NFZ, ale o uzdrowiskach pierwsze słysze....napisz drogę, jaką musze pokonac, by wyjechac za granicę na zasadach NFZ
fot. Adobe Stock Pobyt w sanatorium ma podreperować twoje zdrowie. Zanim jednak skorzystasz z dobrodziejstwa leczenia uzdrowiskowego, musisz załatwić szereg formalności. Najpierw skierowanie Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, biorąc pod uwagę aktualny stan twojego zdrowia oraz wpływ na nie leczenia uzdrowiskowego. Zazwyczaj, przed jego wystawieniem zleca dodatkowe badania. Ich wyniki wraz z wnioskiem przesyła następnie do Działu Lecznictwa Uzdrowiskowego Oddziału Wojewódzkiego NFZ. Możesz też dokumentację zanieść tam osobiście lub wysłać pocztą. Decyduje NFZ A konkretnie lekarz specjalista od balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. To on ocenia, czy powinnaś skorzystać z leczenia sanatoryjnego, a jeżeli uzna, że tak – wskazuje miejscowość uzdrowiskową, rodzaj leczenia i jego tryb oraz czas trwania kuracji. Opinia nie musi pokrywać się z zaleceniami lekarza, który wystawił ci skierowanie. Skierowanie do sanatorium powinno być rozpatrzone nie później niż 30 dni od daty wpłynięcia dokumentu do oddziału NFZ. Tylko w szczególnych przypadkach, gdy konieczne jest uzupełnienie dokumentacji, termin ten może zostać wydłużony o dodatkowe 14 dni. Jeśli zostaniesz zakwalifikowana do sanatorium, twoje skierowanie trafi do rejestracji i otrzyma swój numer. Zawiadomienie o tym, jak i o przypuszczalnym okresie oczekiwania na wyjazd, dostaniesz pocztą. Skierowanie wraz z wynikami badań dodatkowych podlega weryfikacji co 18 miesięcy, licząc od dnia jego wystawienia. Świadczenia są realizowane w warunkach ambulatoryjnych (przychodzimy na zabiegi) lub stacjonarnych (jesteśmy zakwaterowani w ośrodku). Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym trwa 28 dni, jest częściowo odpłatny i odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego. Kolejka jest długa O terminie wyjazdu decyduje NFZ – na dwa tygodnie wcześniej dostaniesz o tym powiadomienie. Wcześniej jednak musisz odczekać w kolejce na przydzielenie ci miejsca w sanatorium. Czas oczekiwania na wyjazd jest różny, w zależności od oddziału NFZ. Bywa, że wynosi nawet powyżej 2 lat w zależności od profilu leczenia i wskazań lekarza konsultanta. Krócej oczekują pacjenci zakwalifikowani na leczenie lub rehabilitację w szpitalu uzdrowiskowym (około 5 miesięcy). Możesz monitorować, jak przesuwasz się w kolejce do sanatorium na stronie Po wpisaniu numeru skierowania i zaznaczeniu, że nie jesteś robotem, uzyskasz informację, na którym miejscu jesteś . Dostęp do tej informacji jest bezpłatny. Nie wszyscy muszą czekać Są grupy pacjentów, którzy mogą skorzystać z leczenia uzdrowiskowego poza kolejnością. Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz. U. 2008 r., Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.). Bez czekania w kolejce do sanatorium wyjadą: zasłużeni honorowi dawcy krwi, zasłużeni dawcy przeszczepu, inwalidzi wojenni i wojskowi, kombatanci, uprawnieni żołnierze i pracownicy oraz weterani i poszkodowani – w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, młodzież do 18. roku życia na podstawie zaświadczenia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii. Podstawą jest załączenie stosownego dokumentu do złożonego skierowania np.: legitymacji Zasłużonego Dawcy Przeszczepu lub Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi, legitymacji inwalidy wojennego i wojskowego o symbolu ZUS Rw-51a itd. Uwaga! Osoby zatrudnione przy produkcji wyrobów zawierających azbest wyjeżdżają raz na rok. Skorzystaj ze zwrotów Jeśli nie należysz do którejś z tych grup, a zależy ci na szybszym wyjeździe, skorzystaj z tzw. "zwrotów". Są to skierowania, z których, z różnych przyczyn, nie mogli skorzystać inni pacjenci. Termin rozpoczęcia leczenia jest w takim przypadku krótszy niż 14 dni. Czyli – musisz być przygotowana na szybki wyjazd. Uwaga! Przyśpieszony wyjazd jest możliwy tylko wtedy, jeśli zwrócone skierowanie odpowiada profilowi leczenia. Oznacza to, że jeśli skierowanie ze zwrotu dotyczy wyjazdu do sanatorium w górach, a ty masz problemy kardiologiczne, nie będziesz mogła wykorzystać tego skierowania. Informację na temat tzw. zwrotów uzyskasz (osobiście lub telefonicznie) w Dziale Lecznictwa Uzdrowiskowego swojego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Pamiętaj, że najwięcej skierowań zwracanych jest w okresie jesienno-zimowym. Ważne. Od zakończenia poprzedniego turnusu do rozpoczęcia kolejnego musi minąć co najmniej 18 miesięcy. Z wcześniejszego wyjazdu mogą skorzystać tylko te osoby, które złożyły już skierowanie do sanatorium i zostało ono już pozytywnie zaopiniowane przez lekarza w NFZ. Przeczytaj również:Jakie masz prawa jako pacjentkaGdzie możesz się poskarżyć, gdy masz zastrzeżenia, co do sposobu leczenia Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
.wyjazd do sanatorium za granicą
